Kardeşim, ağabeyim Mustafa Nezihi Pesen'e
Tanrı’m
Doldu dünyaya inanma sürem
Bir kuzu olur varır mı sana sesim
Ol emrini tersine yürüyorum
Dünyayı eski yerine taşı desem
Biliyorum bu benim sana ilk gelişim
Hep yeşil kalıp unutulmayacak
Asıl büyük duygum
Yüreğin Tanrı’ya değmesiyle doğacak
Bazen düşünüyorum
Beş duyumdu kapandı
Bari içimde üreyen cennete çekileyim
Ama bu kez de dışarıdan bakanlar sanacaklar beni
Taşın biri veya
Din dinleyen doğayım
Tanrı’m beni bırakmışsan dünyaya
Mutlaka geri döneceksin almaya
Kapıldım buğdaya, yemişe, yaprağa
Avuçlarındayken bakmaya
Yeryüzü sülalemden ayrıldım
Tanrı ve ana arası bir kucak arıyorum
İkisi de sende var
Kendime nurundan bir aile kurayım
Yeprem Türk
