Bir toy toylamak gerek
Bir soy soylamak gerek
Bir söz söylemek gerek
...
Yunus’un bu sözünün manası, aslında milletimizde
yaşayan bir yetenek. Ve toy, toylanır her daim söz söylenir. Her çağda bunlar
yeni canlarla da yaşanır. Sözü ve toyu, güncellemenin gereğine erişilir.
Yani, söz ve toy taze bir ruh ve eylemle buluşur.
Nefesle tekrar tekrar doluşur. Hayata, bir felsefe olarak karışır. Yeni diriliş
ve kuruluş insanlıkla buluşur. Hayatın diğer alanları, siyaset-sanat- felsefe
bu toydan, bu nefesten paylaşır. Varlığını geliştirir, uhrevi ufuklara
ulaştırır. Sözden, ahşaptan, siyasadan konuşturur.
Aslında 15 Temmuz gibi, toyun toylandığı- sözün
söylendiği duraklar, sade göze veya sırf kulağa hitap etmez. Nefesini ve
şeklini; akla, gönle de hususi yollarla ulaştırır. Yani bu sahalara birer azık
vazifesi görür. Ve millet tarihinde nadirattandır. Belli zaman aralıklarını
içerir. 15 Temmuz Direnişi, sonuçta
dediğimiz gibi önümüzdeki uzun bir çağın toy azığıdır. Söz azığıdır. Ruh
azığıdır. Nesnelere şekil veren ellere iman azığıdır.
Y.Türk