Nefes, bir
millete her zaman değil, ara ara verilen bir şeydir. Her daim nefes elde
edemezsiniz. Önemli bir savaşla, kritik noktalarda kazanabilirsiniz onu ancak.
Ve birkaç asır bu nefesi kullanırsınız. Tükenince nefes, onu tekrar edinmenin
çarelerine başvurursunuz.
İnsan bunu
yapar. Cemiyet yapar. Fikir yapar, felsefe yapar. Şiir yapar.
Düşünün
çağımızın siyaseti açısından hiçbir referans, işe yaramamıştır. Binlerce
siyaset bilimciden okunan milyonlarca bilgi parçacıkları siyasetimizin geleceği
açısından pek fayda sağlamadı. Ve siyasamızı büyük oranda kök ve referans
kargaşasına sokması da caba olarak kaldı. 15 Temmuz Direnişi, bu kargaşayı
sonlandırdı, düğümlenen yerleri gösterdi.
Sanatımızdaki
üstünlük de deneysel veya biçimsel çalışmalarla değil, nefesle kazanılacaktır.
Ve bu nefes, sanatımızı, şiirimizi yenileyecektir. Biçimsel değişikliğini şiir,
kökten gelen böylesi bir etkiyle yapacaktır.
Düşünün ki,
Bedir nefesinden sonra cemaatin birçok unsuru yenilenmiştir.
Malazgirt Harbi,
Kurtuluş Savaşı sonrası, hayatımızda yeni sayfalar açılmıştır.
y.türk
