13. Ankara kare, İstanbul daire. Beklediğimiz Ankara'nın da tekrar
daire haline gelmesidir. Fetihlerin bir anlamı da kareyi daire yapmaktır.
14. Yenilen öç atını nallar.
15. Bugün diyor ki: Dün arkadaşım idi.
16. Emek, siperdir.
17. Çocukluğu tatlı kılan şey hayrettir.
18. Sayarım gökdeleni elin vebali.
19. Yerin atında değildir üstündedir, haram duygusu.
20. Doğa gibi gelmez Ramazan. Bir mevsimi yoktur. Dolaşır varoluşu tüm
zaman.
21. Dostum kadı oldu sanki biraz da katı oldu.
22. Uçmak bile düşer.
23. Namaz vakti insanın içine ve minareye birlikte yaklaşır.
24. Allah’ım verdiğin can ne tuhaf,
bakması bir ömür yara yerine, namazda bile.
25. Cennetin yeri alın teri.
26. Hediye güne kut verir.
27. 'Çıt
pıt' sesin çoluğu çocuğu 'ah' tüm
kelimelerin velisi.
28. Gönlüm neyi dilemeli? Dilemenin
kemalini.
29. insanlık, ilk insanın eliyle başlayıp
son insanın kalemiyle tamamlanacak bir hat gibi.
30. Serap, gurbetin hilesidir.
32. Acı, insanın ana kaynaklarından biri.
33. Büstlere anlam emanet etmem.
34. Nur, notunu insanın alnına düşer.
35. Günü hep kara koymazlar.
36. Bizim kök ibadette dal ister.
37. Anıların, yokluğundaki kayyumlarım.
38. Bunlar, iyi insanlar işte. Türk halıları gibi ahengini, rengini
bulsun diye güneşin yani faniliğin altına dizilmişler. Biraz solmuşlar,
eprimişler ama gerçek güzelliklerini de bulmuşlar.
İçlerinde bir geyikli gece varoluşu var. Gece gündüz haftalarca
yıllarca göğüste bu ışığı taşırlar; dışarda içerde her yerde bu nurlu gönlü
paylaşırlar; yıldır yıldır ayla, güneşle, evrenle.
Bunlarda fazla yeni bir şey yok. Dünyanın en güzel dizesi için hâlâ
Yunus’u; kâinatın en güzel konsolu için Davud’u; en güzel uçuş in turnayı; en
güzel iyilik için Haz. Muhammed’i (S.A.V.) anarlar.
Kadim insanlar, böyle. Hayatları hep geçip gitmez şeyler üstünde. Daim
bir iç kritikte. Namazda ve fende hayatları hep gönül mahkemesinde.
Onlar için önemli olan yaşamak veya ölmek değildir. Bu ikisinde de
yerli yerinde olmaktır.
39. İyi bir gelecek geçmişi memnun eder.
40. Mabedler, birlik ve öz dolu.
41. Doğal insan yaratıcıyı bilen
insandır.
42. Din günü milletimin de günü olsun.
43. Şiirde
patronaj mı? Asla ve asla. Bizim hat bu
bakımından Yunus, Akif… Türk şiirinin en gariban çizgisi, ama kalpleri de
Allah’ın memleketi gibi.
44. Doğrusu, iktidarın gücünü
kullanmak yapıma ters. Paramı kazanırken çok dikkat ederim. Bir şiirimde de
dediğim gibi ‘benim yevmiyem alın
terimdir.’ Hoş ya iktidarın
nimetlerinden faydalanmayan iktidar sahiplerini de tebrik ederim.
45. Rab’bim, bildiğim yerlerden sor bana.
46. Siz Avrupalılar, dinlersiniz
Anadolu'yu, gizli gizli, bir terbiye içinde akıp giden bin yıllık plak gibi.
47. İnsanlarınızı sürü psikolojisinde
yaşamaya alıştırmayın. Bir parti başkanı ya da bir amigo olarak bundan
faydalanabilirsiniz. Ancak birçok kargaşa da bozulma da sürü psikolojisinden
meydana gelmiştir. İnsanlarınızın dikkatini çekmeyi öğrendiğiniz gibi dağıtmayı
da edinin. İnsanlara sürü halinde değil kendi hallerinde, kendi dünyalarında,
kendi işlerinde yaşamayı salık verin. Bu, ümmet psikolojisidir.
48. Bazı anlamlar vardır Malazgirt Harbi
gibi, bin yıl geçince daha belirginleşir, görülür ve okunur harfleri.
49. Bilal ezanı, Yunus yazıyı, Veysel
sazı...
50. insan, ölüme borçlu doğar. Hayatın
her anı bu borcu ödemekle geçer.
Y. Türk
