Bir kriz üstünde gidiyoruz. Ama nihayetinde belli
toplumsal ve ekonomik görüşlerinde işleyemez duruma doğru gittiğini görüyoruz.
En büyük değişiklik kapitalizmde olacak. Kapitalizm, dünyayı her açıdan
doldurdu, alanında sıkıştı. Artık işler değişecek.
Formalizm geriye çekilecek.
Bundan üç dört yüzyıl önce dünyanın üstü başı dağınıktı. Ama mutlu bir küreyi
temsil ediyordu, yerküre. Şimdi şekle aşırı yüklenmiş, neredeyse onu kusursuz hala getirmiş
bir sistemle karşı karşıyız. Kusursuzluğun ötesi yoktur, insan için. Para
tamam, şekil tamam ya duygu. İşte orası bir türlü kapanmayan yara. Şekil,
gürültüyü ve hızı getirdi. Şekil her gün şekilden şekle girdi. Moda
diyebileceğimiz bir dünya tarihi yaşadık. Ve bu tarih, durmaya başladı. Üretim
ve tüketim kendisini, zirveden düşüşe saldı. Sarsıntı bundan. Aşır para çağı
olarak kalmamızdan. Paranın dağılmamasından, belli yerlerde büyük tepeler
halinde birikirken diğer bir yerde şıngırtısının dahi duyulmamasından. Çalab'ın böylesi bir dünyayı sevdiğini düşünmüyorum. İnsan kalan hiç kimsenin
de. Sarsıntı olacak. Her kıtlıkta ve kargaşada bir Yusuf çıkacak. Siyasi
bakışlar değişecek. Kadim bir renk doğacak. Bölüşümcülük ve derinlik hayatımıza
sinecek. Ve kendi insanını da yanında getirecek.
Yeprem Türk