Turan Karataş, şiirimi yıllığa almaz diye düşünmüştüm. Haksız değilmişim. Arif Ay’ın Edebiyat Ortamı dergisine yönetmen
olmasından dolayı böyle bir akıl yürütmüştüm. Çünkü buna benzer bir şeyi
gizliden gizliye hissediyordum. Birkaç dergi için geçen yıl aynı yıllıkta
yazılanlar bazılarını harekete geçirdi. Yediiklim ve Edebiyat Ortamı neredeyse
tek şirket gibi oldu.
Onların bu tür yapılanmalara, gruplaşmalara ihtiyacı
var mı? Bence var. Türk edebiyatında bazı kümeler 1970’lerden İkibinlere kadar
bu şekilde ayakta kaldı. Doğrusu ya pek bir fikir serdedemeseler de bu şekilde
de olsa var olmalar, onlara edebiyattan ve fikirden dolayı itibar değil,
belediye programlarından dolayı para kazandırır. Çevre edindirir. Kitap
imzalattırır.
Hak yememek lazım. Muhammed Safa ve Ömer Yalçınova, Kuruluş dergisi için önemli
şeyler söylediler geçen seneki yıllıkta. Bu sene de Osman Serhat Erkekli aynı şeyi yaptı.
Kimseden bir şey beklemiyoruz artık. Bu üç yazı Kuruluş kapanana kadar dergiye
yeter. Niye hemen kapanmayı düşünüyorsun? Diyebilirsiniz. Kuruluş da ömrüm de
kapanacağı an gelmişse kapanmayı seve.
Onun bunun beğenisine göre şiir yazacak değiliz? Bilhassa bu duygu bende
çok kuvvetlidir. Bildiğim gibi yazmaya devam ederim. Bildiğim ne ? Milletimin
maddi ve manevi genleri.
Yeprem Türk