Gönlün bu akşam dünyaya
Bize gelsin
Merhaba demeye
Kalmadı
Çıraklarla küreği tam fırına sürerken
Sözümde bir kaza
Düştüm gökçe an'a
Gök açıldı
Bir ses yerine ağaç
Bizi meyve gibi başına topladı
Teknede hamur
Açıldı bize gönlüylen
Ekmeğe dönüştü hemen
Dediğim gibi
Sözümde bir kaza
İle ulaştım
Bu ana
Çıktım sokağa
Beni bilenler bilmedi
Sene 1980’di
Rabbim şaşırtmak için mi beni
İndirdin sokağa
O kadar meleği
O gün fırına
Kardeşim gelecekti
Beni bulması için
O kadar derinliği nasıl geçecekti
Kahire’de yüzüme bakan bir ezan
Allah’ın rahmeti damla damla dökülür
içinden
Mayıs ayı, geçerken değildi
Makaraya geri toplanan ipti
Aklım vücuttan çalkana çalkana aktı
Kalp gibi bir adım vardı
Y.T.
