15 Temmuz Direniş’inde
edebiyatın sınıfta kaldığını düşünenler var. Oysa bu millet geçmişte
şairleriyle yürümüş ve hala şairleriyle destan yazar. Siz de bilirsiniz ki Türk
şiiri halkından evvel siper kazar ve mevziye geçer. Mücadeleye öncelikle şiir
sonra halk çağrılır. Önce söz örülür ardından millet o sözün etrafına
halkalanır. Geleneksel kodlarımız böyle çalışır. 15 Temmuz Direnişi’ni
gerçekleştiren bir milletin ruh bakımından onu seyreden bir edebi kamusunun
olmadığını düşünmek saçmadır.
15 Temmuz direnişi ile
ilgili uç vermiş edebiyata bakarsak, burada da yanılgı var. 15 Temmuz
Direnişi’nin şiiri sadece 15 Temmuz’dan sonraki zaman diliminde aranıyor. Bu
tarihten önce edebiyatımızda 15 Temmuz Direnişi’ne yapılmış bir hazırlık
var. Özellikle şiirde, doksanlarda ve ikibinlerde bu ruha yapılan büyük bir
yığınak bulunuyor. Neo-epik şiir, M.D., Zafer Acar’ın Diri’si sadece bunlardan
birkaçı.
Tarihte ilk kez,
edebiyatımızda destanlar eylemden önce yazılmadı yani.
Y.Türk
