Kardeşim, ağabeyim şair Erkan KARA'ya
Maziyi özleyen
eski yağmurlar gibi
Göğe bakanlar
Değil midir
bazılarının alnındaki
Pırıltılar, bir meleğinin yukardan
Geçerken döktüğü
simler
Tanrı’nın
buyurucağını umarak
İçlerine Hira ve
Tur nakşedenler
Dünyada tam
kucak görmedi hiçbiri
Bunu çiçekleri
Elleriyle seven
sevginden bilirler
Haberini doğadan
alırlar
İnsanlar da
olmak ister
Böyle tatlı
esintiler altında
Allah’a eğilip
kalkan çiçekler
Yeprem Türk
