MUHACERET
Rabbim
Hakkımı al benim haksızdan,
Ekmek demeden emek verdiğim
Al benim haksızdan,
Gökte hilal var, on dört
aralık
Hakkımı al benim haksızdan
...
Hayata karşı naif ve kurucu bir nazar şekli var İbrahim Tenekeci’nin.
Bu da şiirlerine yansıyor. Son zamanlarda fark ediyorum, Türkiye’nin durumu
değiştikçe şairlerdeki nazar şekilleri de dönüşüyor. Kimi, siyasi cephelerin de
etkisiyle dilini sekterleştirip sivriltirken, bazıları da İbrahim Tenekeci
gibi daha insani boyutlara taşıyor.
İbrahim Tenekeci’nin çıkış yıllarında, duruş olarak onu en iyi
anlatan şiiri ‘Mutluyum, çünkü galip gelmedim’ dizesiyle başlayan
şiiriydi. Yani yenilgi ile zafer büyüten, ‘inna
Fetahna..’ yı kalplerin fetihleri bağlamında konuşturan bir şiir anlayışı
vardı Tenekeci’nin genelce.
Şimdiyse ‘hakkım al benim haksızdan’ diyerek
aslında ikinci aşamaya geçiyor, Tenekeci. Sanırım Türkiye’nin maruz kaldığı
bitmek bilmeyen düşmanlıklar, bu hece şairini derinden etkilemiş. Mutluyum,
çünkü galip gelmedim’ anlayışından ‘al hakkımı haksızdan’ aşamasına
geçilmiştir, Tenekeci şiirinde. Ve bu deyiş farkı, şairde bir kırılma
oluşturmuştur. Gerçi al benim hakkımı... ibaresi
Süleyman'a (as) hitaben Süleyman kıssasında geçer. Ve Mevlana bunu,
Mesnevi'nin üçüncü defterinde güzelce yorumlar.
Bundan sonraki aşamada İbrahim Tenekeci, buradan şiirine yeni bir söz
alanı açabilir. Tenekeci şiiri için yeni bir ağız aslında bu durum.
Bu dili daha da keskinleştirebilir. Çünkü, şairin bazı yeni ilhamlara açılması,
şairi odun bulmuş ateşe döndürebilir.
Yeprem Türk
